با شیوع ویروس کرونا تقریبا می توان گفت اکثر مردم نسبت به رعایت بهداشت در فضاهای بیرون و محیط های عمومی حساسیت بیشتری پیدا کرده اند به طوری که اگر دستشان دستگیره های اتوبوس، صندلی ها و … را لمس کند فورا آن را ضد عفونی می کنند.
اما تا قبل از همه گیری ویروس کرونا وضعیت به چه شکل بود؟ به طور مثال اگر به سالن سینما می رفتید تا چه اندازه حساس بودید که خودتان یا فرزندتان با دست های آلوده خوراکی نخورید؟ طبیعتا پاسخ شما این است که این حساسیت ها اگرچه وجود داشت اما به شکل امروز نبود.
حقیقت این است که فارغ از وجود ویروس کرونا مکان های عمومی، صندلی های مترو، قطار، هواپیما و … همواره یک منبع مهم آلودگی به شمار می آیند.
رفت و آمد مکرر مردم به این محیط ها و گاها عدم رسیدگی از لحاظ نظافت و پاکیزگی اثباتی است برای وجود آلودگی در این اماکن.
اما چاره ی کار چیست؟ شاید تصور کنید که نظافت تنها راهی است که می توان به کار برد اما در بسیاری از موارد راه حل های بهتر و حتی آسان تری وجود دارند.
اگر شما به عنوان مدیریت یک سالن همایش، هتل، هواپیمایی، قطار و … فعالیت می کنید استفاده از روکش های انتی باکتریال خیال شما را از بابت عدم آلودگی صندلی ها راحت خواهد کرد.
ابن روکش ها علاوه بر آنتی باکتریال بودن خاصیت خودخاموش شوندگی نیز دارند به طوری که اگر دما بیش از حد بالا رود پارچه شروع به تجزیه می کند.
خصوصیات بعدی آبگریز بودن این پارچه هاست، در قطار یا هواپیما با ریختن مایعات بر روی صندلی به مرور از زیبایی و تمیزی آن کاسته می شود اما این پارچه ها با خاصیت آبگیریزی از نفوذ مایعات به داخل بافت پارچه جلوگیری می کنند.
استفاده از این روکش ها در صنایع هوایی، ریلی، جاده ای، سالن اجتماعات، هتل ها و… توصیه می شود.
بدون دیدگاه